Ben doğuştan yalnızım, kaderim kara benim.
Her yüzüme güleni aptalca dost belledim !
Kim kimi kırdı ise, hep üzülür yanarım.
Boşa gam çektim mutluluğa veda ettim. ...

Çevrem güçlü sanırdım etrafımdakilerle .
Dost görünen insanlar içlerindeki nefretle.
Hepsini anlıyorum, hırslı çıkarcı menfaatle.
Yalanlar uzun sürmez, maskeler düşer iken . ...

Kırmadım hiç kimseyi, kırıldım aksi yalan .
Bu ne biçim adalet, suçlu güçlü bir yılan.
Dert anlatamıyorum, hayaller oldu talan.
Boşa kulaçlar attım, hakkı bulur belki de. ....

Hep yanılmalı mıyım, kaderde ki yanlışa .
İnsanlar kısım kısım, şaşırdım ben bu işe .
Hani derlerya, ektiğini biçersin uğraşma boşa!
Tohumu çörük çıktı, tarlamı bozuk muydu?

Hey gidi yalan dünya sen ne yalancısın .
İçine aldığını gaflette uyuttursun.
Şimdi kandım ben sana ötede görüşürüz.
Hesabım çetin olur bunuda hatırlatırım. ...

Düz yollarda düşürdün elim kanattın benim .
Canımın acısı hiç dinmedi, gölgede güneşim.
Baharda kar yağdırdın neydi benimle derdin.
Bir türlü anlamadım çokmu kütü biriyim?

Hanım Polat derki bir türlü anlamadım
Mahçupluk kıymetini verdiler alamadım.
Artık pes ettim, sana söylenecek söz bulamadım.
Özgürsün bu saatte tek lafım yoktur sana
08.01.2017