vakitsiz bir sonbahar akşamı
yer , gidişinle sarsıldı
gözyaşlarım sicim sicim döküldü
yağmur , gidişine ağladı
ayaz tuttu zamanı
zaman kor misali düştü yüreğime
bekledim yıllar geçsede
belki bir umut diye
önümde kalan bahar sonrası kış ortası
hep beklediğim o köşe
hep dinlediğim o şarkı
fincanda kahve
ve halen ben hayallerimle aynı yerde
hala aynı zamanda kalan
gidişinde kalan gözlerimle
akılda kalan narin ellerin
güzel sözlerin
sımsıcak bakışın
tarifi olmayan kokun
hepsi hala aklımda
özlemlerim
iç çekişlerim
haykırışlarım
hıçkırıklarım
gözyaşlarım şahit
beklediğim ve dize dize yazdığım
anlata anlata bitiremediğim sevdama
sen her zamanki köşende otursan
her akşam işten sonra kahveni istesen
beklemeler bitse artık anne
kavuşsak cennetinde
biliyorum bu döğünmeler boşuna
dökülen yapraklarla
sere serpe olan hayallerimle
yamalı kalan hayatımla
gözyaşlarım koyulsun yoluna
...

araya ayrılık girmeden
teniniz sıcakken sarılın birbirinize
zaman geçmeden
vakit bitmeden
...