0
Yorum
4
Beğeni
0,0
Puan
1008
Okunma
Kaldırımda bir adam
Oturmuş yere bakıyor
Eğildi yavaşça
Uzandı aldı,
Yerdeki tozlanmış boş kağıdı
Başladı okumaya
Gözlerinden bir damla yaş düştü yanaklarına
Hatırladığında,
Hayatın yükünü kamburunda taşıyan kadını
Gençliği gözünün önüne geldi
Otuzundan bugüne hayatı
Bozuk para gibi harcamıştı,
Harcanmıştı
Ne umudu,ne hayali kalmıştı
Hepsi atılmıştı çöpe
Düşündü,düşündü
Hiç kimse gelmedi aklına
KAMBUR Kadından başka
Hikayeleri aynı olmasa da
Kaderleri aynıydı belki
Şimdi ne yapıyordu? Neredeydi?
Doğruldu yerden kalktı ayağa
Gülümseyerek
İçi ısındı,mutlu oldu
Aklında kalan tek güzel hatırayla
Yürümeye devam etti
08.01.2017
Ayhan ÇETİN
