tenha rıhtımlar çağırıyor bizi
neva nehri raskolnikov yalnızlığında akıyor
petersburg petronun büyülü şehri
çanların yiten aşkları neden çağırıyor
sürgündesin karanlık ortaçağ kentlerinde
ne zaman biter bu hüzün raskolnikov
ölen çocuklar için
arkandan histerik gülüşler atıyor
tanrıların yarattığı vandal kahramanlar
bir hayalet gemidir neva
sanrılardan çıkıp yelkenleri maviliklere sürüyor raskolnikov

karlı sokaklarda yürüyoruz
gizini gömüyoruz yaralı sevdaların
tunç süvarileri olmadı hayatın
izbe karanlık kentlerden çıkıp nevaya ulaşmak hayal
petersburg nevanın güzel kızı
sen de bıraktık tutkularımızı
puşkin gibi yaralı aşklarımızı

neva ah güzel neva
petronun güzel gelini
seyir defterinde
akıp giden yıllar
düşsel ırmaklar
geç kaldık biz nevaya
derin ve mavi akmak istemiştik
kara ormanları ardımızda bırakmış sanmıştık
kara çizmelerin çiğnediği düşlerim
seyir defterinde akıp giden yıllar
yalın kılıç atlarla geçip giden sevgililer
geline benzer geç kalınmış ırmaklarda endam eden ayrılıklar

kara çizmelerin çiğnediği mavi düşlerim
seyir defterinizde geç kalınmış güz güneşi
pas rengi bir sonbahar
bir yarayı çağrıştıran
neva akıyor öylece
sularına karışmış eski sevdalar
puşkin gibi düello yaşamlardan çıkmışız
sıcak denizlere mi inmek istemiştin ey kalbim
beyaz geceler şehrine

neva ah güzel neva
petronun güzel gelini
seyir defterinde akıp giden yıllar

Ömriye KARATAŞ
06.01.2017

İSTANBUL