(Anne sevgisi) Anne sevgisi, ilkbaharda çiçek dalları üzerinde biriken yağmur damlaları gibi saf ve berraktır.

(Güzel konuşmak) Güzel konuşanların, sözünde olur tesir;
Güzel konuşmayan da, boş laflara hep esir!..

(Duvar) Her insan, duvarlarını kendisinin ördüğü bir dünyada yaşar.

(Tebessüm et) Tebessüm et ki; insanlar, iyi niyetinden haberdar olsun!..

(İlham perisi) Güzellik; güzel duyguların ilham perisidir.

(Samimiyet) Samimiyet, gerçek zenginliktir.

(Gönüllerin mirası) Sevmek, gönüllerin mirasıdır.

(Aşktan kaçmak) Aşktan kaçıyorsun, hayret!
Sev, ömrünü hayırlı et!..

(Sahip olmak) Her şeye sahibiz, çünkü varız; hiçbir şeyimiz yok, çünkü faniyiz.

(Aklın görmesi) Gözün göremediğine akıl ulaşır; aklın ulaştığını vicdan onaylar.

(Devlet malı) Devlet malı denizdir. Devlet malına tenezzül etmeyenin yüreği, okyanuslardan daha engindir.

(Dünyadan beklenti) Dünyada en çok mutlu olan; dünyadan beklentisi en az olandır.

(Değerli-değersiz) Benim için değersiz;
Dünyanın beş parası.
Güzelliği benzersiz;
Gözlerinin karası!..

(Hırsın sonucu) “Altta kalanın canı çıksın” düşüncesi, hırsın sonucunda meydana çıkan beşeri bir zulümdür.

(Kalpteki sevgi) İnsanın kalbindeki sevgi, güneş gibidir. İnsan, beklentisiz sevdiği zaman, etrafına ışık ve sıcaklık dağıtır.

(Mutluluk yolu) Gönlü ile aklı arasındaki düşünce deryası üzerine, sevgi köprüsü kurabilmiş insan, mutluluk yolunu tesis etmiş demektir.

(Menfaat dostluğu) Menfaat üzerine kurulan dostluk, buz üzerine yazılan yazıya benzer. Güneşin vurmasıyla beraber erir gider.

(Umut) Umut; düşebileceğimiz anda, düşmemizi engelleyen bir dayanaktır.

(Başarılı insan) İçinde bulunduğu koşulları, lehine çevirebilen insan, başarılı insandır.

(Yaşantımız) Yaşantımızı, dünyada bize sunulan alternatifler arasından yaptığımız tercihler oluşturur.

(Kibir ve mütevazilik) Kibir; kalbe yüklenen, taşınması zor yüktür;
Mütevazı bir insan, gönüllerde büyüktür!..

(Benlik) Özgür olabilmem için, “ben” den kurtulmam gerekir.

(Zor ve kolay) Her şeyi zor sananlar yanılır; kolay sananlar aldanır.

(Hayatın güzelliği ve acısı) Hayat, çok güzel; çünkü, hayatta sevmek var,
Hayat, çok acı; çünkü, hayatta ayrılık var!..

(Konuşmak ve susmak) Söyleyeceklerimiz konuşmaya, söylemeyeceklerimiz susmaya değmelidir.

(Ayrılık) Ayrılık olmasaydı, insan, sevdiklerinin ne kadar kıymetli olduğunu anlayamazdı.

(Yaşam tarzı) Kişi, iki şeye göre yaşam tarzını belirler. Bunlardan birincisi karakteri, ikincisi arkadaşıdır.

(Gayret) Gücü yetene kadar gayret eden insan, yaşamayı hak etmiş demektir.

(Talih) Geleceğini talih oyunlarına bağlamış insan, talihsizdir.

(Gölge) Gölgesini kendine arkadaş sananlar, güneş battığında yalnız kalırlar.

(Ömür) Sonunda, bitecek bir ömür ne kadar uzun olabilir ki?

(Saat) Öldüğüm zaman, ömrümün tükenişini bana her saniye haber veren saatimi bile yanımda götüremeyeceğim.

(Dil) Dilini, yalan söylemeye alıştıran, onu, doğru söylemeye ikna edemez.

(Vakit) Vaktini boşa geçirenler, yapacak bir işi olmayanlar değil; niçin vaktini boşa geçirdiğini anlayamayanlardır.

(Kibir) Kibirlenmek de niye?; anlamadım doğrusu,
Oysa bizim mayamız; bir damla yapışkan su!..

(Çalışkan insan) Başarı, tembel insandan hızlıca uzaklaşır; çalışkan insana ise hızlıca yaklaşır.

(Yazdıklarımız) Yazdıklarımız, yazmaya değerse, okunur.

(Takdir) Bir insan, ne kadar yaşayacağını takdir edemez; ancak, nasıl yaşayacağını takdir edebilir.

(Proje) Bir milletin toplumsal yapısına ilişkin proje ailede çizilir.

(Ahlâk) Bir insanın ahlâkı, yaşam programını belirler.

(Kölelik) Bilgi çağında cahillik, köleliktir.