Öyle bir devirde yaşıyorizki,
Namert belli değil mert belli değil.
Kimi bela kimi şifa arıyor,
Şifa belli değil dert belli değil.

Şifa yılanların zehrinde gizli,
Bela insanların sözünde gizli.
Herşey bir niyetin özünde gizli,
Niyet belli değil öz belli değil.

Güvendiğin bir dost yılan çıkıyor,
Doğru bildiğin söz yalan çıkıyor.
Şifa umduğun şey belan çıkıyor,
Düşman belli değil dost belli değil.

İnsanız,içimiz dışımız riya,
Toptan adam geçiniyoruz güya,
Hertürlü naneyi yiyoruz veya,
Yiğit belli değil puşt belli değil.

En büyük kazığı dosttan yiyoruz,
Üstünede bir tas su içiyoruz.
Oh deyip kendimizden geçiyoruz,
Ayı belli değil post belli değil

Kaldık iki ara birde derede,
Ne kaybettin arıyorsun nerede.
Azcık uzakta dur benden beride,
Geniş belli değil dar belli değil.

Kul TİRYAKİ saydı saydı ne kaldı,
Adamlık insanlık mazide kaldı
Bize üç beş satır döktürmek kaldı,
Ayak belli değil baş belli değil.

Kenan Tiryaki
05 ocak 2016