Sagıdeğer şiir dostları, Türkçemizin diğer dillerden bazı kavramları alarak içselleştimesi ve bir uygarlık lisanı seviyesine yükselmesi, onunla yazıp çizen bizler için bir eksiklik değil övünülücek bir durumdur. Böylesine bir uygarlık dilinin inşasında mantık, matematik ve felsefe dokusuyla baş rolü oynayan Türkçenin kimi aymazlarca "böyle bir dille şiir yazılamaz, felsefe yapılamaz" ifadeleriyle ileri sürdükleri abuk subuk varsayımları çürütmenin yolu, takdir edersiniz ki, aksini ispat sadedinde bir eser kaleme almaktı. Bizde onu yaptık...

Diğer dillerden farklı olarak, "düşünülmeden asla konuşulamayacağı bilimsel olarak ortaya konulmuş olan" Türkçemizin hakkını vermeye çalıştık... Esasen ve şahsen, yaşayan Türkçemizle ilgili olarak, Osmanlı dönemi de dahil bir kompleksimiz hiç bir zaman olmadı. Bu şiir amacıyla sınırlı istisnai bir çalışmadır. Saygı, sevgi ve selamlarımla.

" Bu koşgu, dilimizin öz gücünü vurgulamak amacıyla KATIŞIKSIZ TÜRKÇE sözcükler seçilerek düzenlenmiştir."

Ben kara budundan
Yalapar oğlu Yınalcık,
Bu kırkıncı sorağım önümde yedisi;
İtil kumsalında
Bir salkım söğüt dibine oturmuşum,
Yorgun, argın bir kösük deme tutturmuşum;
Şakağım seyrimekte,
Üreğim göynümekte;
Duy beni Almıla !..

Selenge gözlerin usuma döküldükçe
Kekremsi, buruk,
Koruk alıç tadında bir özlem
Genzime bükülür;
Bilirsen, alıç ağacı
En erken çiçek açar da
En geç yemelik olur,
Son kar eriyenden ilk kara değin
Anca tavını bulur;
Bizim sevimiz de haçan
Öyle Almıla !...

Varım, yoğum sensin,
Azım, çokluğum,
Kış, bahar, yaz, payız
Ilgar tokluğum,
Kılıncım, kalkanım,
Sadakta okum,
Tezenem de sensin,
Kopuzum da sen,
Telengim, yarlığım,
Alın yazgım sen,
Ben değilim burda böyle höyküren
Sensin Almıla !..

Ağır yerin tamgası,
Aysar düşlerimin güleç uması,
At sürende hep önümde kömengin,
Sankim ele geçmez alkım halkası;
Gözlerim kamaşmakta,
Dilim uyuşmakta
Ne yapsam n’eylesem usumdan çıkmırsan,
Yere göğe sığmırsan Almıla !..

Uturgur Yapgusu’na Kağan buyruğu
Yerine ulaşanda, süyegim ağaracak;
Kunuk-sub öğreşkelik ulak saldığım
Salkım saçak tarazlı bulutlardan
Öncü sepkenle saçlarına düşeceğim,
Adımı kazanıp karşına geçeceğim,
Yumuşluğum sen olacaksın Almıla !..

Alabol’da üç gün, üç gece
Düğün, dernek yomlu toy kuracağım;
Çekelez kürkünden görümlükle
Kapınıza varacağım,
Evdeşim olacaksın anla !..

Bu tin bu tende kaldığınca
Umay bakışlarına gözgü duracağım,
Hep seni yansıtacağım Almıla !..

Karangu balası ülkerim !..
Ayçam, ıldızım, tizi güneşim !..
Özleminde yitmeme izin verme !..
Bilirem, danışmadı diye kızgınsın,
Öfke buzlarını erit sevginle
Er bitiğim içine doğsun, oku !..
Yalanım varsa
Görklü Tengri’den ölmemi dile !..

And’olsun seni sevirem,
İnan çok sevirem,
Bekle beni Almıla !..

YUSUF BİLGE

Meraklısına Notlar :

Koşgu : Koşuk, şiir.
Er bitiğ’i : Er mektubu, erkek sözü.
Kara budun : Yönetilenler sınıfı, sıradan ahali.
Yalapar : Elçi.
Yınalcık : İnanılan emin kişi.
Sorak : Menzil.
İtil : İdil, Volga nehri.
Kösük deme : Uzun hava, yanık türkü.
Göynümek : İçin için yanmak.
Almıla : Elma, mecazen elma yanaklı.
Selenge : Ortalık Asya’da ırmak adı.
Haçan : Ne vakit, ne zamandır, herhalde.
Ilgar : Düşman üzerine akın, ılgar tokluğu ganimet zenginliği anlamında.
Teleng ve yarlık : Kalem ve kağıt der gibi, telenk, yazı yazmaya mahsus iri kuş tüyü, yarlık, ferman yazılmış ya da yazılacak deri, ipek, kağıt v.b. nesne ile muhafaza kabı.
Payız : Sonbahar, güz.
Höykürmek : Aynı sözleri sesli bir şekilde tekrarlamak, cehri zikrediş.
Tamga : İşaret, mühür, simge.
Uma : Konuk, misafir, mihman.
Kömeng : Kutlu hayal.
Alkım : Gökkuşağı.
Uturgur : Kazan Türklerinin atası olan uruk, İdil Bulgarı.
Yapgu : Uruk başı, tâbi kral.
Süyek : Kemik.
Kunuk-sub öğreşkesi : K(h)unuk(h), Hunların kendilerine verdiği gerçek adları, sub ise su demek, öğreşke, talim, terbiye, öğreti anlamında, Hunların hava ve su öğretisi, Çinceye kungfu olarak geçmiştir.
Tarazlı : Tel tel kabarıp karışık ve dağınık bir halde.
Sepken : İnce kar.
Yumuşluk : Görülen bir işin ya da hizmetin karşılığı, mükafat, ödül.
Alabol : Alaboluğ, Alaşehir anlamına Selenge boylarında eski bir Türk yerleşkesi.
Yomlu : Uğurlu, dualı.
Çekelez : Kürkü değerli bir sincap türü.
Umay : Şefkat meleği.
Gözgü : Ayna.
Karangu : Gece karanlığı.
Ülker : Boğa burcunda yedili bir yıldız takımı, Süreyya, Pervin.
Ayça : Hilal.
Tizi : Yayla.
* Görklü Tengri : Mübarek, mukaddes, muhteşem Tanrı.

Paylaş:

6 Beğeni

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir. Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.

Şairin Önceki Şiiri Şairin Sonraki Şiiri

Şiiri Değerlendirin