Kadın selvi boylu
Adam eğdi boynu
İntiharı düşündü
Tabancaya mermi koydu
Ateşledi, tekliyordu
Titriyordu, tepki yoktu
Dondu gözyaşları
Adam güneşe aşık eskimoydu.

Bir fotoğraf cüzdanında, vesikalıktı
Bir şiirdi dudağında, kesin alıntı
Bir şiirdi dudağından esin alınmış
Bir sihirdi, kulağında sesi kalır mı?

Kadın öfkeliydi
Adam gölgelere saklı
Parıldardı
Apansızın köhnelere battı
Karanlıktı
Aç gözünü kör demeden aklın
Kimse sönme demez artık
Yıkılsın bu gecekondu
Gökdelenler ardı.

Kimisi cehennemde doğar sırata aşık olurdu
Kiminin fikri cehennem, senin sahibin yangın
Kimisi çoraklarda doğar, denize aşık olurdu
Kiminin deniz gözleri, benim sahilim kanlı
Deli, cahilim sandın
Benim failim aklım.

Kadın sanatçıydı
Adam sanata adanmış
Tebessüm et
Yazdıklarım sana da zararlı
Gerçeklerin belirsizdir
Yalana batarsın
Hayat bu alacakaranlık
Sahi soğuk muydu?
Bunu kafaya takar mı?

Bazı düşünceler vardır, istilası zor
Surlarıma dayan, fethin ihtişamı ol
Vurulmuş bir asker, hiç silahı yok
Görmeyeli pek değişti, şimdi şah mı o?

Kadın bir şekerdi
Adam bir çocuktu
Delik ceplerinde yoktu hiç bozukluk
İç geçirdi
Beti benzi soluktu
Soluk tuttu, somurttu
Soğuktu
Ruhuna kim gocuktu?

Ağlarlardı fakat çıkmaz hiç sesleri
Sıkılıydı yumrukları kimse risk etmedi
Defalarca düştü yine de hissetmedi
Bir çocuktu, dağılmıştı misketleri.

Çocuk bendim, tokat yedim, gıkım çıkmadı
Birbirimizin gözyaşında sırılsıklamız
Anlamı yok bu kozmozda kılıksızların
Her birimiz yeraltında çırılçıplagız.

Kadın özgürlüktü
Adam esaretti
Özgürlüğe tutsak olmak ne zahmetli
Hayat mana bilmeyene nezarettir
Kalk ayağa yürüyelim cesaretli
Bu defa da hayat bizi hesap etsin
Kadının yanağında bir öpücük
Veda metni.