34
Yorum
32
Beğeni
5,0
Puan
1809
Okunma

Bir zamanlar bendee gonca bir güldüm
Kendini bilmez kırdı dalımdan
Ayırdı tek kızım üçde torundan
Üzüldükce şeker sardı tenimi
Kimsesiz kaldım içim kan ağlar
Ölürsem .birgün bana kim ağlar
Söndü ocağım kurudu yapraklar
Üzüldükce ŞEKER. sardı tenimi
Tanımadım baba bilmem anamı
Bilmem bu hayatın bana kastımı.
Doğarken yazmış kara yazgınmi
Ben bu derdi hak .etmedeim kader
Bir zamanlar bende hayat doluydum
Her yol bana hayat yoluydun
Ne suç işledim bana ne oldu
Ben bu acıları hak etmedim kader
Hatırlarım geçmişi gözlerim dolar
Yüreğimde kor oldu yanan ataşlar
Satmış evimi içim hep yanar
Bu acılarla şeker hastası oldum
Uyuştu bedenim tenim üşüyor
Geldim son deme hayat bitiyor
Sormazlar derdimi kimse bilmiyor
Ben bu acıları hak. etmedim kader
ŞAAAİR: KAMİL KARAAĞAÇ. 01.01.2017-221
----------------
D.T.01.01.1956
5.0
100% (27)