YÜREK HAİNİ

Bir şiir daha yazdım yine
Ama bu şiir güzelliğine değil
Çektirdiklerine yazılmış…
Bu yangın bir kağıda değil
Yüreğime kazınmış…
Beni yakan ne bir kurşun, ne de alevden seller
Beni yakan en yakınım
Kadınımmış…

Ben sana gönül verdim, sen sürgünlere yolladın beni
“Sana ölürüm” dedim, “adam sen de” deyip umursamadın beni
Hani ben sende candım, hani bensiz olamazdın?
Söyle YÜREĞİMDEKİ YALAN neden ağlattın beni?

Diyorsun ki seni umursamazdım
Neden o zaman beni içimdeki çocukla bırakmadın?
Bir çocuk büyüttüm içimde senin için divane…
Şimdi ölü, sana miras yüreğimdeki yangın…

İçimdeki güzel duygular kirlendi
Kalbimde ne aşk kaldı, ne de bir yudum sevgi…
Duygularım yaralandı, yıkıldı hayallerim
Sen bu aşkın katili, sen YÜREK HAİNİ…

Şimdi sana son sözüm: Mutlu ol hayatında
Seni Allah’a bıraktım, onun hesabı tamdır.
Bir daha bu kadar sevilmeyeceksin, bunu sakın unutma
Mazluma zulmetmek bil ki büyük günahtır…