bu aralar… üzerine masalları devrilmiş bir çocuk gibiyim
kahramanları kayıp tüm çizgilerde boğuyorum kendimi
işaret parmağıma bir inanç ve dualarıma Tanrı arıyorum
kan revan içindeki harflerimi gömecek mezarlar kazdıkça içime
bir şiir doğumuna daha eşlik ediyor yazmaya mecbur kalemim




önce… kasıklarında sancıları başlıyor duygularımın
sonra harmanlanıyor yüreğimde tüm harfler
sırası gelmenin telaşıyla ardı sıra diziliyor kelimelerim
ve gerdek edasında eğildikçe dudağı kalemimin
bir heyecan bir naz daha basıyor beyaz sayfasında tenimin




söyle
yüreğimdeki hangi sokağın adımsız telaşısın ve hangi lambada titriyor hüznün
sen yaralarımı dağlayacak bir ateş ol… ol ki ben de sana kabuk kabuk bağlanayım
uykularımızı delik deşik edip geceye bir pencere daha açalım gözlerimizden
ve her renkten bir yıldız seçip her dilden sevişecek yasak şarkılar besteleyelim













ilhanaşıcıaralıkikibinonaltı