3
Yorum
7
Beğeni
5,0
Puan
1006
Okunma
Şahlanır gönlümün yılkı atları,
Kırkikindilerle tav alır toprak.
Tohumlar saçarken kuşkanatları,
Hendekler aşmakta, hızla koşarak.
Sağında okyanus, solunda orman,
Yâr çağrısı varsa bulunur derman,
Kırk kat gök içinden alınca ferman,
Sevinçler akmakta gökten coşarak.
Devleşir dalgalar, durmaz yerinde,
Nadide cevherler vardır derinde,
Benliği ararken ruh minderinde,
Arar da bulamaz diller şaşarak.
Koşmakta toy bir at, beyaz yeleli,
Gözde sürme sevinç, başı hâleli,
Belki de tutmakta, ilâhî eli,
Rüzgârın önünde selden taşarak.
Yıkılmaz kaledir iman duygusu,
Vuslata ermektir bir tek kaygısı,
Bu bir ezel ile ebet öyküsü,
Ancak varılırmış, narda pişerek.
5.0
100% (4)
Cevap Yaz