O kadar sıcaktı ki ellerin
Üşüyen kuşlar inerdi avuçlarına
Biriken yağmur damlalarını içmek için
Kanatlarını sevgiyle okşardın
Sevgi karşılıksız değildir
Serenat yaparlardı sana öterek

Bir kuş gibi çarpıyor yüreğim
Al koynuna ısıt beni
Sana anlatacak çok şeyim vardı
Kuruyan dudaklarıma bir yudum su verseydin

Gözlerimde yaşlarla uğurluyorum
Arkanda bir enkaz bırakarak gidiyorsun
Acı dolu hatıralar emanetin
Gözüm gibi bakacağımdan emin olabilirsin

Sen gittin ya
Tadı tuzu kalmadı buraların
Bomboş sokaklar korkutuyor beni
Her köşesine sinmiş kokun
Acaba diyorum
Ayak izlerin kaldırım taşlarında mı hala
Yağan yağmurlar sildi mi izlerini
Avuçlarımda cam kırıkları
Bütün umutsuzluğuma inat
Arıyorum seni

Yarım kalmış şiir gibisin düşlerimde
Bir bütün olamadık
Yaşanmamış çocukluğumu yaşıyorum
Öylesine eksiğim ki sensiz
İçimde geç kalınmışlığın çaresizliği
Çocuklar gibi hıçkırarak ağlıyorum
Son pişmanlık neye yarar
Geri getirmiyor ki seni ...





Refik
26 . 12 . 2016
İstanbul