kızılırmak türküleriyle gelmiştim ben sana
antik çağların güneşleriyle
hitit baharlarının şaraplı şenlikleriyle
galatların şehri ankara
sen ben de kayıp bir gordiondun
ben sen de ağlayan kaya
toprağa suya havaya savurdum küllerimi
ruhumu gördüm toprağında
aşıklarını ozanlarını divanelerini
tufan iklimlerindeyim şimdi
döllüyoruz melez bir acıyı tohuma
sarı başak saçlarım albenili
uyanıyorum ağrılı uykulardan
dönüyorum düşlerimde buğday tarlalarına

yaban ülkelerdeyim
caz-maz dinliyoruz ara sıra
john lennonun yoko onosunu
rakı içiyoruz müzeyyen senarla
kutsalların adını değiştiriyoruz
annemin kumral saçları düşüyor boynuma
sonra çıkıyoruz fiyakalı caddelere
kızıla boyatıyoruz saçlarımızı
dünyanın yeni haritasında
daha çok global görüneceğiz yeni kuşaklara
karanfil sokakta demli çayların nöbetlerinde okunan ahmet arif
şiirlerimizi kimseler duymuyor
armağanın olan kumral ada mavi tuna kitabını hala saklıyorum kitaplığımda
biliyor musun
kızımın adı ada
oğlumun adı tuna
sonra derin uykulara dalıyoruz
filiz veren ankara elmasını
bozkırda açan ankara çiğdemlerini unutuyoruz

toprak ananın rahmi hamile
bizim umutlarımıza
sürdürülebilir vaadler ver bana
umut ekmek şarap tokluk minnettarlık
yeniden kutsayalım şiiri halk türkülerini
divane aşklarımızı
karanfil sokakta

gözleri kara ankara
bestekar sokakta segah şarkılarımız susmuş
bir simit istermisin bir şiir diyor ankaralı çocuk kızılayda
infilak oluyor kalbim
nergis kokularıyla
ah yitip giden sevgilim


ışığı tükendi bu şehrin
en karanlık gecedir kalbim
ey küskün çiçek
kızılırmak sineması önünde karanfillerle bekleyen eski sevgililer
gönül umduğuna küser
gönül safi olanı arar
hoşçakal bozkırdaki ayaz sevdam ankara
ıssız ve ayza bir bozkır öpüşü bulaştırıyorum dudaklarına
yediğimiz sırlı ankara elması ilk günahımızmış meğer
altın köşkler soneler baladlar istemedim senden
bekleme beni berjer koltuklarda
yakasına taze gül takmış kadim aşk
pagan inançlar edindim
annemin kumral saçlarına küstüm
yaban ülkelerin kadınıyım artık
kızılırmak sineması
saçlarımı kızıl sonbahar hüzünlerine boyadım
tanımazsınız artık beni ey aynalar

Ömriye KARATAŞ
25.12.2016
İSTANBUL