Karnım aç
Tabağın dibinde bırakacak aşım
Pişirmeye ocağım
Saklamaya dolabım yok
Ekmek kırıntıları kalmıyor sofrada
Benim bölecek ekmeğim mi var / hey dünya

Dün öfkeli bakan bir çift gözden sonra
Söz verdim kendime
Camların arkasından kaşıklara bakmayacak
Tabaklarda beni eriten o sıcak buharı tatmayacağım
Söz verdim / içimi yakmayacağım

Hadi
Elinizi koyun göğsünüze, ben böyle mi doğdum
Ben de anamın kınalı kuzusuydum
İtelerken hiç bakmadınız yüzüme
Oysa benim ellerim / bir lokma ekmek peşinde

Siz
Bir nefeslik umut için
Bedel istediniz bedel
Atarken beni yatağa / zafer dediniz yenilginize
Kan kusuyor şimdi gözleriniz
Yıktınız duvarları, gururunuz nerede

Buğulu iken gözlerim, dumanlı iken başım
Büyürüm ben de
Adam olurum günün birinde / adam
Bela okurum
Ecel olurum
Belki melek
Belki de darağacında bir cinayet

Her köşede dostu varmış
Bu sokaklar ne yamanmış böyle
Hiç kötü sözüm olmadı
Olmadı da / canımı yakıyor arada
Yetimliğimi başıma kakıyor kahpe


Nevim Karahan