Karakış soğuktur ama benim bağrım yanar
Kimsesizler aklıma gelir hep yüreğim kanar
Aklım hep eksi otuzlar la can Ardahanı anar
Rüyalarıma girer köyüm kar yağdığı zaman.

Çocukluk kızakla kayardık yokuştan aşağıya
Ellerimiz buz koşar sarılırdık ahırda kaşağıya
Dedem sarardı belini koyun yünü kuşağıyla
Rüyalarıma girer köyüm kar yağdığı zaman.

Yoktuki linyit kömürü bizler tezek yakardık
Birisi mont göndersin diye yollara bakardık
Karı kürümek için yüksek damlara çıkardık
Rüyalarıma girer köyüm kar yağdığı zaman..

Okula giderdik palto atkı çoğumuzda yoktu
Yollarda kar kalınlığı bir iki metreden çoktu
Öğlen olur öğrencinin yarısı aç yarısı toktu
Rüyalarıma girer köyüm kar yağdığı zaman.

Gitmesine giderdik iliklerimiz bile donardı
Sınıfın bir köşesinde kötü bir soba yanardı
Fakirlik dizin boyu elimiz ayağımız kanardı
Rüyalarıma girer köyüm kar yağdığı zaman

Çobanım yazdıklarımda asla abartı yoktur
Yetmişli yıllarda bu çileleri çekenler çoktur
Fakirim aç olsa da zengin her zaman toktur
Rüyalarıma girer köyüm kar yağdığı zaman

Selaattin çoban.23.12.2016.267573.TÜRKİYE.