mevsimin manolya kokulu sevgilerine
yağmur tanecikleri düşüyor
seni yarım bir sone gibi bırakıyorum
granadada gün batıyor
lorca şiirleri okuyoruz yitik aşklara
raksediyor ispanyol kuşlar
yarım kalan flemenk şarkılarımızda
bir flemenko dansçısı el çırpıyor
gitar eşliğinde
aşkın portakal kokulu güzelliklerine
sınır dışı edilen bir aşk bu
biraz vandal biraz seferad

yeni ezgiler öğrettim gitarıma
venüse yeni şaraplar içirdim
unutmam için seni
rönesans kasabalarını gezdim
ah benim flemenko gitarımda yarım kalan ezgim

mevsim sonbahar
granada bizi çağırıyor
gökkuşağında dans ediyor
çingene ruhlu bir zaman
sana odlar baladlar romencerolar okudum
marjinal edebiyat matinelerinde
sen duymadın granada duymadı
küçük kent soylu kimliğimden çıkardım batılı yazgıyı
kucakladım seni flemenk şarkılarıyla
gitarımda serüven yollarına düşmüş şairlerin
incelikli lirizmi

eğrelti otlarıyla dolu zaman
ben seçmedim kirlenmiş çiçeklerin düşünü
saf öpücüğü kaldı boynumda granadalı lorcanın
ve sonra umarsız aşklara baladlar yazdık
karanfilleri siesta saatlerinde pirenelerden kör çığlıklara saldık
dön diyorsun dön ey sevgili dön diyorsun granadaya
altın yaldızlı mihrabım mı kaldı
üşüyorum şimdilerde cala molinostada grafitiler önünde
aşk dilimde yarım kalan flemenk bir şarkı

Ömriye KARATAŞ
23.12.2016
Federico García Lorca’ya ithafen