0
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
618
Okunma
kapadım gözlerimi, bir varoluş gamzesinde yalın ayak ve uysal.
sinemde huzura tiryaki tanıdık bir hafiflik var.
geçerken uğradığım hüsranlarıma bir veda busesi bırakıp,
yaslanmadan efkarın omuzlarına
güzellikler silsilesinde buharlaşıp uçacağım.
ne nasipse hepsinden payımca aldım
öylesine hür öylesine berrağım.
her şeyin içinde hiç kalınca ellerimde,
yarlık içinde yokluk çekince,
göz gürültüme alışmayı öğrendim.
bıraktım isyanın soğuk ellerinde ellerimi ısıtmayı ve sarıldım kendime.
sende sarıl olan biten, geçen giden, dün bugün ne varsa hepsine.
meftunem
