.......GİTSİN/ GİTSİN .....
Çıktı karşıma bir acemi şair
Şuna bir kaç sual sorayım gitsin
Bilgisi yoktur hiç şiire dair
Burda şunu biraz yorayım gitsin...... mehmet ışık

Tesadüf rastladı sözde bir usta
Biraz ben kenara durayım gitsin
Usta deyince bu şiştikçe şişti
Buna bir iki taş vurayım gitsin.......murat meral

Bilmez ne kafiye ne ayak uyak
Konuştukça batar budala ahmak
Belki akıllanır vurdukça tokmak
Bunu bir davula gereyim gitsin ........ mehmet ışık

Yetişir genç pırıl pırıl nesiller
Örnektir bize her daim asiller
Neye yarar bilmem böyle fosiller
Bunu ben toprağa karayım gitsin ......... Murat meral

Az bir parça akıl olsa ne ala
Bunu hiç gerek yok almaya gâle
Olmadan bu benim başıma bela
Ben tımar haneyi arayım gitsin ........mehmet ışık

Çağlamaz kurumuş gözünün seli
Kameti eğilmiş bükülmüş beli
Artık hiç tutamaz titriyor eli
Bunun kalemini kırayım gitsin .........murat meral

Bunun ile aynı yerde kalınmaz
Olacam demekle şair olunmaz
Yazdığında zaten mana bulunmaz
Bunun defterini düreyim gitsin.........mehmet ışık

Güneşi batmışta muhtaçtır aya
Elinde bir baston dolaşır yaya
Yol üstünde sanki mazarrat kaya
Ben bunu ikiye yarayım gitsin.......... murat meral

Kul Mehmedim der ne olursa olsun
Okuyan bu işten bir ibret alsın
Tevazu her zaman bu bende kalsın
Buna dostluk eli vereyim gitsin .......... mehmet ışık

Muradı der bende fani bir kulum
Yaradana gider her daim yolum
Mütevazı olan yine ben olum
Gönlümü yoluna sereyim gitsin........ Murat meral

Mehmet ışık ...... Murat meral (muradı)


Usta ile biraz kalem vuruşturduk da ....