Eyy ruhumun cemresi gönlümün nazlı ceylanı hangi kelime varki bulayımda sana olan hasretimi sunayım biliyorum can sıkan mesafeler var ama yüreklerde degil yanında olupta kalbe dokunamayanlara inat ben rüzgar olup saçlarına dokunabilirim ve hatta Arabistan çöllerinde bir kum tanesi olup bastıgı yerlere bahar getiren ayaklarına sürtünebilirim eyy sevdigim bilki mesafeler gözlerde yüreklerde degil ve bilki bütün engeller sabırlar karşısında aciz ve bilki sevdigim hatırlananlar aşklardır aşıklardır engeller degil Leyla Mecnun Yusuf Züleyha dır o büyük aşklardır hatıra gelen ne onları ayıranlar nede engeller hatırlanan kavuşmak sarılmak güzel şey vesselam amma sarılmasakta sevmek degilmi marifet olan beni sana yermişler o kötü adam demişler varsın olsun hele boş ver sevdicegim dünyada senden başkasından banane hatrını sorayım dedim gel iki kelam edelim sevgiden aşktan bahsedelim dogru çok mahçubum ben sana geregince degerince sevemedim seni diye oturup beklesem seni bir ömür bi hurma gölgeliginde gelipte geçermisin içimden bir rüzgar serinliginde penceren benim gözlerim olsun sevdicegim perdelerin kirpiklerim insan nasılsa birazda pencereden dışardaki hayat gibi degilmi bazen koşuşturmaca bazen keşmekeş bi kalabalık bazen karanlık biraz sessizlik bazen çocuk sesleri işte böyle çok güzel sözlerim yok yazacak süslü kelimeler filan bizde sevdigine ketem denir gadasını aldıgım denir kabadır belki senin inceligin karşısında amma içtendir küçücük dünya hayatında nedirki sana kaygı düşüren ve bilki belki kötü haber belki iyi sen için biz ahirettede vazgeçmeyiz sevdigimizden seni hayal edince evrene sıgmayan bi yürege dar geliyor gögüs kafesim sensiz ken ise damı çökmüş kerpiç evler gibiyim sen bir kez gülümsesen bahar rüzgâr ı dalına degmiş yaprak gibi kalbim eyy nefesi bana hayat veren eyy yıldız gözleri her gece ufkuma düşen bilki senin aşkın dır bir gece kalbime göktaşı gibi degen ve bilki son nefestede adın olacak simiram dilime düşen...