Yürür üçüncü ordu üç kolorduyla.
Balkanlardan, çöllerden Sarıkamışa.
Evet gidipte dönmemek var cepheden.
Vedalaşırlar eş dost, ana babayla.
Herşey beyaz, her taraf karlar içinde
Sarıkamış kalmış toz duman içinde.
Dört bir yana emir salmış başkumandan.
Toplansın Samsun, Erzincan, Trabzondan
Daha bitmeden Balkanların yarası,
Diyarbekir, Halep, arap diyarından.
Herkes yaralı, bitkin, acı içinde,
Sarıkamış kalmış kar boran içinde.
Vatanın dört bir tarafından koştular
Yürüdüler sevdiklerinden koptular,
Ayakta eski çarık, yamalı yelek,
Hem yorgun ve yoksul, hemde açtılar.
Her yer öyle karardıki kar içinde,
Sarıkamış donmuş acılar içinde.
Aklına turnalar geldi göğe baktı,
Heyhat gelmelerine daha çok vardı.
Tükendi ümitler, uçtu tüm hayaller.
Karanlığın ne önü vardı ne ardı.
Hercan yanarda yanar özlem içinde,
Sarıkamış sönüp kalmış buz içinde.
Şu soğanlı, Allahüekber dağları,
Pusuda bekler düşman kurmuş ağları.
Nedendir bilirmisin, çıkmaz aklımdan,
Aah, Çanakkale Sarıkamış adları.
Her yerde Mehmetçiğim kanlar içinde,
Sarıkamış ağıt yok, şehitler içinde.
Kolay değildi o gidenleri bulmak,
Şimdi basitleşti, kalanları saymak,
Anlatamaz seni hiçbirşey Mehmedim,
İstemiyorum, kar, dağ lafı duymak.
Her şehit donarak kalmış buz içinde,
Sarıkamış şehidi gönül içinde.
EMİR HAN sultan, padişah, kral dahil
Çıkamaz katına hiçbiri, bunu bil.
Baharda kar üstüne ilk çıkan sensin,
Artık sensin, inanki kardelen değil.
Her andığımda yanar kalbim ah içinde
Sarıkamış arama,Mehmedim kar içinde.

Emirhan Ekici