gül anlatır renkleriyle kendini
kokusuyla feth eder gönülleri
bekler dalına konacak bülbülleri
solar yaprakları tükenir beklemekten
yine de ödün vermez sevgisinden
tükenmez sandığımız ya bizim sevdamız
nedensiz ayrıldı yollarımız
sen orada ben burada olduk sanki el
ayıramaz seni benden ne fırtına ne de esen yel
sarmış her yanımı özlem bulutları
en kuytularındasın yüreğimin
ak düşüncelerimde kara sevdamsın
kolay olmayacak seni unutmak
içimden atmak
sarmışsın tüm hücrelerimi
açılmamacasına kapattım gözlerimi
sen gittiğini sansan da
aldığım her nefesimdesin
söyle ey sevgili şimdi bensiz nerdesin
gel desem gelir misin içimde tekrar yeşerir misin
sensizliğin çaresizliğin ne olduğunu bilir misin
canıma can bildiğim tek sevdiğimsin
ümidimi kaybetmedim yine gelecek dediğimsin
unut yaşananları sorgulama aşkta gurur olur mu
iki gönül bir olunca bilmem zaman durur mu...



Refik
17.12 2016
İstanbul