seni unutmaya çok çalıştım
olsa da zor sensizliğe alıştım
çok savaşlar verdim
yeniden kazanmak için seni
yenilen ben oldum hep
olmayınca olmuyor
zoraki sevda yürümüyor aşkım

nisan yağmurları gibi
doldun yüreğime
çorak topraklara can verir gibi
yeniden doğdum seninle
ummadığım bir anda karşımda buldum
ve o an sana vuruldum
dalgaların kayalara vurup dönüşü gibi
yitirmedim ümidimi özlemle bekledim seni
martıların kanatlarında aradım
yoktun dönmedin bir tanem

almadım yüreğime
sevmedim kimseleri
tek aşkım en güzelimdin benim için
sor cesaretin varsa yeniden dene hadi
unuttum mu unutabildim mi acaba seni
bu yürek seni sensiz de yaşıyor
inanmayacaksın belki ama
"bir ara bir sor" ve gör yerini
dön maziye yüreğinde olmasa bile
göreceksin günlüklerinde benden bir iz
ve işte o zaman atma buruşturup
ucu yanık mektuplar gibi
tümden yak
küllerinden yeniden doğ o zaman

her düşündüğümde uzaktan seni
anılarımızla yetindim ve sen benimdin
yıldız gibiydi gözlerin dünyamı aydınlatan
ve en koyu sohbetlerimde yoldaşım
karanlık gecelerimde sırdaşım

koşulsuz nedensiz
sevdim geceler boyu
ışıdı gün ve kayboldun sabahın oluşuyla
bekledim geceleri yeniden doğuş için
varsın aksın gözümden yaşlar
her damlasında sen varsın
etse de yüreğim isyan parçalansa da
ben seni çok sevdim sensizliğinde
anlamadın yar

dil sustu yürek yandı gözler mahzun
isyan ederken yüreğim söyle nasıl gülerim
doğru zaman doğru kişi sandığım
ana yine de aldandığım
ne ilki ne de sonuncusu olacaktı
bilemediğim yanıldığım

sen gittinya hiç bir şeyin tadı tuzu kalmadı
yaşam anlamsız
mevsimler değişti kuşlar bile ötmüyor eskisi gibi
dalına konacak bülbülleri bekleyen
boynunu bükmüş güller gibiyim
özlem çığlıklarında solmaya mahküm

bir kez olsun dinle yüreğinin sesini
inan sevgime aç bana kucak
anı yaşayalım yarın belki de olmayacak...




Refik
17.12.2016
İstanbul