0
Yorum
2
Beğeni
0,0
Puan
442
Okunma
Yalnızlık, bazen kimsesiz bir mezar taşı
Issız, kalakalmış ve ağlayan...
Mezarın içinde bir beden, kaldıramayan başı
O kadar aciz, çaresiz, doğrulamayan...
Ve bir başka mezar, başı kalabalık
Çiçeği de çok, ağlayanı da
Tüm ağlayanların siması bulanık...
Ağlayanların üstünde bir sis bulutu, karanlık..
Ve diğer mezar, bu benimkisi
Başımda ne çiçek ne de ağlayan..
Yalnızca üstümde toprak ve kisvesi.
Birde imam, ellerini birbirine bağlayan.
Yusufi