Gittiğin gün kar yağdı yine Erzuruma
Son iki yıldır bu kadar yağmamıştı
Ve Erzurum içimi hiç bu kadar daraltmamıştı
Yanlız gezdim yine
Sana geldim cesaret edemedim çıkıp seni götürmeye
Yürüdüm bu soğukta neredesin diye soran kalmadı ya
Yürüdüm bütün sokakları amaçsızca
Halimi hatrimi bilmek istemesen sormasanda
artık yüzüme bakmasanda gel

Birbirine karıştı gecem gündüzüm
Sana aç sana susuzum
Anla gönül bahçem sensiz güçsüzüm
Beni darmadağın et sensizlik yıkmadan gel

Ey gül yüzlüm
Umudum
Gel kurudum
Hiçbir özre yüzüm yok
Sensizliğe karnım tok
İki cihan bir araya gelmeden gel

Öleceksem ecelim ol gel
Son günüm ol gel
Son nefes ol gel
Gel elimi tutta hergüne göz yaşım ol gel
Son baktığım olacaksanda gel
İçimi yak kefenimi çantana atta gel
Gururunu yolda yakta gel
Herkese dost ol bana düşman ol yine gel
Mevlama sığındım sessizlik düştü şehrimize
Sessizliği boz bağır çağır yine gel
Eşim sevdiğim can özüm canıma can olmasanda
Ansızın kayboluşuna
Gelemez bitti artık diyenlerin inadına
Yetiş kaybolan günlerin adına
Rahat ettim desende gel...