karanlıkta ışıksız kalınca
korkup sıkılıp darlanınca
o zaman geliyorsun
bir ışık diyorsun
sanki ben lambayım

aşk diyorsun bazen
yangınlarda
imkansızlıklarda delice bir sevda
bir sızı ki amansız
sol yamacımda
diyorsun
hiç değilse birazcık sevgi
insanlık adına

insafsız bir kalemsin bazen
ucundan zehir damlatan
acımayan
ağlatan
bazen ince uçlusun sanki
hüzün şarkıları mırıldayan
ağlayan
isyan edensin bazen
bazen yalvaran
bazen de keskin bir sirke
kendi küpünü çatlatan

neyi konuştuk ki biz
diz dize oturup
nereyi gezdik ikimiz
el ele tutuşup
güldük mü hiç
ağladık mı birlikte
mesela nerede öpüştük
hangi dağın yamacında
hangi ağacın altında
neyin sevdası bu
neyin aşkı
ne biçim ikilem ki
hangi paydadaydık hangi gün
neyi paylaştık
bir olup bir gün

kuru bir ekmeğin ince diliminde
bir bardak çayın kırmızı deminde
hangi sevinçte
hangi kederde
ve
ne zaman geç ne zaman erken
bilememişken
ve
yar değil arkadaş bile olamamışken
niye ki bu ikilem

ama biliyorum
sendeki gönül yarası
kabuk bağlamamış da onun yangısı
ve biliyorum
sitem değil seninki yürek ağlaması
ama bilmiyorsun ki
bendeki de vicdan
hey gidi
neler neler
ne bitmezlerin davası

maralım maralım
ey benim yaralım
ve de belalım
ne yapalım

ben şişesiz lambayım
ne söner ne parlarım
rüzgarım olma sakın
yalvarırım

LaTekmen