-Erdal Eren’in anısına-
İki gözüm Erdal’ım
Ayazda kalmış narçiçeğim
Fırtınalarda boynu bükük
Kırılmış taze fidanım
Kilitli kapılarını açamadın şehrin
Yıldızlı
gecelerinde
Serseri yaz akşamlarının
Sevdiğin cananın sesinden
Türküleri damıtamadın
Kulağında yuva kurdu
Şakırdayan kilit sesleri
O ip hepimizin boğazında
Asılı durmakta yıllardır
Anısına o melun günün
Ağladın mı
gece devrilirken
Yaşanmayacak sabahlara
On yedi yaşınla yetişkin
Bir erkek gibi gittin
Göçmen kuşlara emanet oldu
Açılmayan
gülüşleri yüzünün