Vatan deyince; yine yüreğin yangın yeri olmuşsa
Ve sebebi “SENSİN”, diyebileceğin hiç kimse yoksa
Desen de hiç kimse inat ve ısrarla üstüne alınmıyorsa
Hatta, daha da kötüsü tüm sözlerin suçlusu sen oluyorsan
Susturuluyorsun işte, binlerce kelime dilinin ucunda yarışsa da

Kör olmuşsa gözler, kulaklar sağır; duymamakta inatlaşıyorsa
Gözün gördüğünü gönül idrak edip kabullenemiyorsa
Susması gerekenler konuşuyor, konuşması gerekenler susuyorsa
Devir tersine dönmüş, sular bile tersine akıyorsa
Ne bekliyoruz ki; insanlık adına… İnsanlıktan günden güne uzaklaştıkça…

Evlat yetiştirmeyen bilemez bir canın kıymetini
Evlat yetiştirenler bile sus pus olup yerinde duruyorsa
Sadece acılarına ağlamaktan başka bir şey yapamıyorsa
Damarlarımızda kanımız donarken, yüreklerimiz yangınlarda
Çaresiz daha kaç can devrilecek toprağa, toprak bile pes edecek sonunda

“Yeter!”, dedikçe “Yetmez!”, diyor birileri
Biz bu toprakları “VATAN” bildik, dağ başı sanıyor kimileri
Bir bomba ile saniyede yok edilen “CAN”lar için ömrünü vermişti büyükleri
Büyütüp-yetiştirip mürüvvetlerini görmekti tek emelleri
Bu dünya için umudum kalmadı amma, öbür dünyada en ağır şekilde ödeyeceksiniz bedelini…!!!

Rabbim, sen kalplerimize metanet sükunet, dinginlik ver.
Bu berbat-çıkmaz sokaklarda yürümek için bize güç kuvvet ver.
Kaybettiğimiz “CAN”larımıza rahmet, yakınlarına sabır ve dirayet ver, Milletimizin yar ve yardımcısı ol Ya Rabbim! AMİNNN…

11/12/2016 12:58
Perihan METİN