Barışın nimetleri, saymakla da bitmez ki;
En kötü barış bile, savaşa denk gelmez ki...

Devletler arasında, barış olduğu zaman;
İnsanlar mutlu olur, savaş istemez hemen...

Yaptığın bombaların, insana faydası yok;
Silah fabrikaları, yaramaz kafana sok...

Barışı en çok bilen, yurdumun çocukları;
Gönlüm pasını silen, vatanın âşıkları...

İnsanın doğasında, varsa bile savaşmak;
İslam barış demektir, mutluluğa kavuşmak...

Toplumsal uzlaşmayla, barış sağlanırsa da;
İnsanları seversin, kalmazsın sen hiç darda...

Barışın düşmanları, emperyalist devletler;
Kendi çıkarı için, savaşları tetikler...

Bütün mazlum milletler, barışsız yaşayamaz;
Sen de onları dost bil, aranızda bir niyaz...

Oğlumun adı bile, Barış diye başlıyor;
Sevgi ile büyüttük, Barış bizle coşuyor...

Yurtta sulh cihanda sulh, demiş yüce Atatürk;
Barış olsun hedefin, aklından çıkarma TÜRK...