Şu fani dünyada çok yalnızım çok
Yarim ölümüne seviyorum seni
Gecem gündüzüm ağlamaklı geçiyor

Sevmek buymuş diyorum
aklıma düşünce gece gözlerin...

Yalan mı beni sevdiğin
büyülü bakışların.
gözünden akan yaşların


sevmelerin bumu ?
ne olur söyle gülüm

Bazen düşünüyorum
seninle neden böyle olduk
kabahat hangimizde.? ikimizde de değildi ki
Aramıza girip bizi ayıranlar daydı ..


ayrı ayrı diyarlarda olsak da
tek köke bağlı İki fidanımız var

Ölmedim,
ölmek istesem de ölemedim..
Gelmek istesem de yanınıza dönemedim

Bu garip duygusal şairin göz pınarlarından akan gözyaşları
filizlenen fidanlarımızı sular ah gülüm ah

O fidanlar
serpilecek tomurcuklanacak..

kırmızı güller olacak ..

onlarında olacak gonca gülleri...
canlarımızın canı deyip
severiz beraber tomurcuklarımızı...

hasretin bir deniz oldu..
içimden gözyaşı olarak aktı taştı...
kavuşmadan sizlere
yanan yüreğim susmayacak...

bir gün...
gülüm...
kocaman bir aile olacağız...

biz...
Edanurum.......
Enesim.........
ve Torunlarım....

Eğer bu hayaller olmasaydı inan
İnan ki kururdu bu koca çınar,
aşkın ile sulamasan da solmayacağım


Gülüm....
bir sen ve tomurcuk goncalarımın sevgisiyle
yaşayacağım.
yaşlanacağım..


hakkın huzuruna gitme vakti geldiğinde..
sizin hayalinizle gözlerimi kapatıp
Bir daha uyanmayacağım......

sadece bu dünyada değil
ahirette de yalnız sizleri seveceğim....
işte sevgi bu


Sizi seviyorum gonca güllerim

Şiiri o güzel sesiyle yorumlayan dost Nurefşan Hanıma Teşekkür ederiz.

Bilal YILMAZ