S e v d a l ı- y ı m
Delice; inan ki delicesine
Gül bakışlı o’ yare
Çok sevmekten; olsam da ben divane
Aşkın ateşiyle yansamda hare hare
Limelense ciğerim pare pare
Özlemekten perde inse gözüme
Düşsem çöllere mecnun gibi
Olsam da aşkından deli çılgın avare

Olmayalım
Biz; Ferhat’la Şirin gibi
Aşkımıza kıymasınlar geçirmesinler ele
Ölümle bile ayıramasınlar bizi
Düşmeyelim yapayalnız çöllere
Leyla’sız Mecnun misali


Aslıy’la Kerem
Aşkından yanıp küle dönerken
Biz doğalım o aşkın küllerinden
Şiir’lerimizin içinde bitimsiz
Yarına kalmadan şimdi
Biz sağken yaşasın aşkımız efsanesini
Dünya bizde görecek candan sevmeyi
Ben sende yaşadım cennetlik sevilmeyi
Ruhunu, ruhum; kalbini, kalbim bilmeyi

Sevmek ne demek herkes bilemez
Herkes sever de bizim gibi sevemez
Kalp gözü açık olmayan gerçeği göremez
Aşkın gizemine aşkın sırrına herkes eremez

Sarmaşık güllerimiz mavi ve beyaz
Seven yürek üşümez zemheride vursada ayaz
Alah’ım seveni sevilenin kaderine yaz
Vuslat olsun sevenlere onlar ayrı duramaz

Gözleri sevdayla bakan o’ yare
Ömrünce çaresizlik verme
Fırsatlar bahşet...
İmkansızlıkları yoluna serme
Aç kapalı kapılarını setleri germe
Kuş olup uçmak ister kanadını kırma

Seven yürekleri kavuştur
Dertlerini tümden savuştur
Gözlerini, ellerini, kalblerini bedenlerini
Ölümsüz Ruhlarını CENNET’in de buluştur
Aşkka aşık yürekleri sonsuz aşkka ulaştır
N’olur Allah’ım; Mahşer de bile ayrılık verme....







9 Aralık 2016
Mlk