Ne çok sever idik birbirimizi
Ayırdılar gülün dalından bizi
Kâlbime güz dü/şen gül/ün filizi
Gönül kuşu dertli bülbüle döndü


Gücümü büsbütün senden alırdım
Gönlümün güneşi seni bilirdim
Gel desen ardına düşer gelirdim
Delirdim ya sensiz dil küle döndü


Çoktandır başı boş kayıp gezegen
Hani şirin tatlım bana göz eden
Baharımı bahar yazı yaz eden
Mor sümbüllü dağlar hep küle döndü


Dolmaz bu yüreğin sensiz çilesi
İçimde gurbetin sensin sılası
Sana döner kâlbin aşk pusulası
Gördüğüm çiçekler hep güle döndü


Şaban AKTAŞ
08.12.2016


Fotoğraf: Şaban AKTAŞ
( Mercan Çiçeği - Expo 2016)







DÜĞMELERDEKİ DÜĞÜMLER


Düğmeye dokunsan ışık yanar da
Güllere dokunan aşık yanmaz mı
Yokluğunda seni anar anar da
Dokunmadan yanan yangın sönmez mi?!


Gördüğün düğmeler ışığı yakar
Düğdüğün düğmeler âşığı yakar
Boynunu eğmeler kaşına bakar
Yaydan çıkan oklar geri dönmez mi?!


Ah sen ne güzelsin dalda şakayık
Bak bu şarkım senin aşkına lâyık
Leblerin lebaleb deryada kayık
Saçlarında yel/ken yelken dönmez mi?!


İşte şimdi seni göresim geldi
Bağından gülleri deresim geldi
Kâlbimi söküp de veresim geldi
Elinden su içen acep ölmez mi?!


Şaban AKTAŞ
08.12.2016







AŞK KIRMIZI BİBERİYE


Düğdüğün o düğüm yok mu
Süt sağdığın güğüm yok mu
Benim gönlüm sende kaldı
Bize üç gün düğün yok mu?!

Ben hep sensiz düşe daldım
Düşümde koynunda kaldım
Senden ayrı kırık daldım
Beni hiç gördüğün yok mu?!

Baş yastık üstünde durur
Düş cennet köşkünde durur
Aç susuz dert künde vurur
Her günde üç öğün yok mu?!

Ne hayâl ne düş gördüğüm
Nedir başıma ördüğüm
Boğazımda bir kördüğüm
Senin bir ümüğün yok mu?!

Aşk kırmızı biberiye
Görünüşte kibariye
Diyemedim gel beriye
Acımı gördüğün yok mu?!

Ne arayıp ne sorarsın
Düşümü boşa yorarsın
Aktaş sen akla zararsın
Defteri dürdüğün yok mu?!

Şaban AKTAŞ
08.12.2016





BUDALA BÜLBÜL?!


Aşkı ne bilirim, git, şu dala sor
O dalda gül yoksa, gel bu dala sor
Dalına güllerin bir bülbül konar
Konacak dal yoksa, bir budala sor!


Havalandım yerden göğü taradım
Dalına konacak gülü aradım
Yandım ateşinde küle yaradım
Sen beni bülbül bil; gel, budala sor!


Dağlar başı duman kışı kar mıdır
Yâr başında tüten nâr efkâr mıdır
Yel estikçe tele küsen var mıdır
Saç nedir, tel nedir; gel bu dala sor!


Her yan bahar iken sen mi kış idin
Ateş yağar iken sen mi üşüdün
Gönül yarasını çok mu kaşıdın
Yuvasız kuşları gel bu dala sor!


Şaban AKTAŞ
08.12.2016