Yalnızlıklar içinde kayboldum gülüm,
Sen artık yoksun yanımda ne gündüzüm nede gecemde
Kahroldum yokluğunla yalnızlık içindeyim ben
Ağlamak çare değil sensizliğe,sevgin gönlümde

Durduramıyorum göz yaşlarımı yangınlar içindeyim
Yoksun yanımda yoksun,karagözlüm biçare haldeyim
Aşkın özlemiyle yanıyor yürek, adının hapsindeyim
Gülmek çare değil sensizliğe, adın hep dilimde

Bir tepedeki yalnız kuru zalim çınarın gölgesi
İnsan böyledir,tokat gibidir yalnızlığın sillesi
Ansızın düşer ya içine, hayatın nankör hilesi
Gitmek çare değil sensizliğe, gözlerim gözlerine esir

Şairler şiirlerini hep yalnızlık adına mı yazmıştır
Yada hiç bitmeyen edebi aşkımı anlatmıştır
Bendeki aşk seni korkusuzca kaleme aldırmıştır
Acı çekmek çare değil sensizliğe,Ellerin hala ellerimde

Siyah mı olacaktı sendeki gülüş, yada beyaz mı
Her ikisi de senden geliyorsa bu gönül buna razı
Bir kadın sevdim,ona giden sokaklar çıkmazdı
Çare bulamadım ben sensizliğe,Yolları bulamasam da


Şiirimi değerli nefesiyle ses olan değerli dostumuz Mehmet AKÜZÜM Beyefendiye teşekkür ederiz.

Saygılarımla
Bilal YILMAZ