Acılarla yoğrulmuş mutluluk nedir bilmez
Refahtan yana umut ışığı yok garibin
Yaşadığı zorluklar başından hiç eksilmez
Kedere düşeş atar sevinci yek garibin


Hayatın acımasız halinden silker yaka
Giydiği eski palto onun için fiyaka
Karnı doyar mı meçhul açlık en büyük beka
Yine de gönlü zengin gözü hep tok garibin


Yarınlara umutla uyansa da her sabah
Ömrü vefa etmiyor çileler olmuş mübah
Tez vakitte çökertir mecburi çektiği ah
Yaşam boyu daima kaygısı çok garibin


Zor durumda kalsa da süremez harama el
Yük taşımaktan artık giderek bükülür bel
Her gece yağmur gibi aksada gözünden sel
Gündüzleri başı dik alnıysa ak garibin


Mazlum hali kimine olur alay konusu
İnsanlarda sürekli zarar gelir kanısı
Geçmişi çile dolu yok güzel bir anısı
Yalnızlık ömrü billah kalbine ek garibin


Fakirlik suçmuş gibi her ortamda taşlanır
Hiçbir an kıymeti yok bilinçsizce dışlanır
Istırap çeke çeke tez vakitte yaşlanır
Sanki yaşamı haram ölümü hak garibin

Murat Gökçe Karsî
02.12.2016


Hesabını kim vere, bu kadar çok garibin
Dünya zalim dünyası, pahası yok garibin
Duçar açken gezerse, kendisi tok garibin
Saplanır yüreğine, her gün bir ok garibin

Çağlar ABDAL.....Teşekkür ederim.