Efkârımın yine, gelmiş sırası
Ne gönül derdi bu, ne aşk yarası
Hiç aklımda yokken, gece yarısı
Pembe düşlerime, tül gibi düştün
Kalbimin üstüne, gül gibi düştün

Kahve gözlerinde, yoktu bir izim
Bilmem ki! Duygumda, var mı? Önsezim
Ruhuna yazmadım, hiç sevda tezim
Yabancıdan öte, el gibi düştün
Kalbimin üstüne, gül gibi düştün

Yaşamadığım his, nasıl aşk olur?
Çektiğim her nefes, sevgini solur
Kurduğum hayaller, hep seni bulur
Umuda yeşeren, dal gibi düştün
Kalbimin üstüne, gül gibi düştün

Kördüğüm misali, bir sırrı çözüp
Muammaydın bende, içimi süzüp
Ne ağlatıp beni, ne de çok üzüp
Kahve fincanıma, fal gibi düştün
Kalbimin üstüne, gül gibi düştün

Meltemin yeliyle, savrulurken sen,
Sönmeyen ateşte, kavrulurken sen,
Aşka boyun eğip, kıvrılırken sen
Yangının içinden, kül gibi düştün
Kalbimin üstüne, gül gibi düştün

Vefa der ki neden, yürek dağlarım
Olmayan ümide, ümit bağlarım
Baharım gelmişte, ben mi? çağlarım
Bunca dertten sonra, zül gibi düştün
Kalbimin üstüne, gül gibi düştün
06.11.2001