Aşk biraz rençberlik
Biraz inşaat işçiliği;
Proleter demiyorum
Plâtonik bir aşktan
Dem vuruyorum şimdi!

Antik Roma’dan beri
Bilinir volkan külleri
En sağlam beton harcı
Volkan külüyle karılır!

Hâlâ sapasağlam
Kilometrelerce uzun
Su kemerleri ayakta
Çeşmesinden içiyoruz
O yıkılmaz köprülerin
Altından sular
Üstünden insanlar
Bizler gelip geçiyoruz...

Külhanlı hamamların
Görkemli, geniş,
En büyük binaların
Kalın yüksek duvarları
Kül, kireç ve kumdan
Antik çimentoyla sıvandı...

Aşk dediğin uygarlık
Uygarlık ise beton
Harcımı seninle kardım
Yüreğimi seninle sardım
Küldeki çimen/to
Gönlümdeki manton!..

Sen, aşkımla platonik
Volkanik bir depremdin
Önce büyük hasar
Marmaraya bin basardın,
Sonrası
Artçıl düşlerin ile ördüğüm
Aşkkale;
Burcu en yüksek hisardın!

Düşlerimin ucunu
Gönül burcunu
Görmek ister isen eğer
Başın önce bulutlara değer
Bulutların gözyaşı
Aşk/k/alemin harcıymış meğer!..

Sızıp duvara vuran nem
Aşkın işte o dem
Seni ne çok sevmişim
Anladın mı bir tanem?!

Şaban AKTAŞ
01.12.2016 - 12.04

Fotoğraf: Şaban AKTAŞ