değişen bir şey yok
hayat yine devam
ediyor
acı hüzün
ve
onlarca
kedere rağmen,
içimiz dışımız yangın
yad elleri oynarken umut
sanki der gibi
sen bu işi
unut,
canın bir kıymeti yok
ruh paspas
misali..
insan değerinin
meteliğe kurşun
sıkması,
sanki
bir nevi trajedi oyun..
kahpe zaman,
vurdumduymaz bir kader
nasıl suçlu
olabilir
meselenin kolay tarafını
seçmek değilse
niyet,
kaçacak delik aramıyorsak
her hangi bir
teselliye,
eğer
değilse mesele
merkezin deki ben
tüm kulak ve gözlerimizi kapatarak..
acep o zaman neye duruyor
acaba neye var,
kalp
yürek
gönül
vicdan
merhamet
belirleyemiyorlarsa yaşantımızı
üç günlük ömrün taksiratını,
ben
ben olamuyorsam
biz
biz olamuyorsak
fikirde birlik
düşüncede dirlik
zihniyette tamamlayıcı
daha neyimize gerek
insan olmanın tezkeresi...

(Berlin,30.11.2016)

Talat Özgen