Sensin aşkı doyunca tattığım ilk göz ağrım
Sen yokken ah bir bilsen nasıl yanıyor bağrım
Murada ermek için sana her daim çağrım
Sen gelmezsen hayatın hiçbir anlamı kalmaz
Günüm güneşsiz olur velhasıl sensiz olmaz


Tadım tuzum kalmadı zehir ekmeğim aşım
Her gece düşünerek yastığa damlar yaşım
Sen diyor da başka şey demez belalı başım
Ölü müyüm diri mi? Bir türlü aklım almaz
Günüm güneşsiz olur velhasıl sensiz olmaz


Sonsuza dek sürecek benim bu aşka saygım
Kalbimde sana karşı yoktur ufacık kaygım
Mecnûn etti uğrunda giderek masum duygum
Bir çiçeksin gönlümde yeşerir asla solmaz
Günüm güneşsiz olur velhasıl sensiz olmaz


Anlamadın sevgimi yahut hiç yoktan saydın
Kurduğum hayallere en mükemmel adaydın
Sanki gökten bir anda yıldız misali kaydın
Aradım köşe bucak hiç kimse yerin bilmez
Günüm güneşsiz olur velhasıl sensiz olmaz


Hayra alamet değil düştüğüm bu vaziyet
Seni sevmek ruhuma acı veren meziyet
Yalnızlık korkulu düş yokluğunsa eziyet
Böyle devam ederse hayatım huzur bulmaz
Günüm güneşsiz olur velhasıl sensiz olmaz


Ne olur yangınıma su serpip de söndürsen
Ters düz olan dünyamı bir cennete döndürsen
Yaşama hevesimsin dünüm sen bugünüm sen
Zaman durmuş adeta sensizken vakit dolmaz
Günüm güneşsiz olur velhasıl sensiz olmaz

Murat Gökçe Karsî
26.11.2016