EMİRDAĞ’IN GÜZELİ,
Güneş vurmuş yüzüne karşıdan yakıyor
Saya içinde yüzünden teri akıyor
Çeşme’nin başına durmuş asbab yıkıyor
Emirdağ güzeli kaş altından bakıyor

Ayrık otu sürüldükçe yine bitiyor
Zalim gurbet bizim canımıza yetiyor
Baykuşlar tünemiş bacamıza ötüyor
Ayrılık ateşi ciğerimi yakıyor

Elleri kınalı başında al ile moru
Açılıp saçılma aman kendini koru
Gel otur yanıma sorayım bir tek soru
Emirdağ yaylasının gülü sende kokuyor

Iffetin vardır servetin değeri yoktur
Aç olsada haram olana karnı toktur
Desem senden başka da güzel çoktur
Lakin senin güzelliğin beni çekiyor

Sevgiler olmuş salıdan pazara kadar
Insan değeri cebindeki para kadar
Bilirim senin sevgin mezara kadar
Gelinlikle giren tabutuyla çıkıyor

Yörük kızı durur hep işinin başında
Kusur göremezsin ekmeğinde aşında
Gider kocasının ardı sıra peşinde
Bu Türkmen güzeli Emirdağ’dan çıkıyor.

ŞAIR EBUZER ÖZKAN