Yıllar yılı önceydi, yürekten saçılan giz
Kaybetti o mânâyı bakış gözde tükendi.
Sözcükte tesir bitti, meal şimdi mealsiz
Tat kalmadı sohbette, kelâm sözde tükendi.

Aşklar yüce bir duygu, yürek aşka meyandı
Ferhat Şirin’in aşkı şiirlerde beyandı
Hislerdeki hicrâna su serptikçe o yandı
Kalp ermedi vuslâta, gönül közde tükendi.

Mevkîyi siper etti, hiper oldu bedükler
Yolsuzlara yol verme için çaldı düdükler
Yerden daha yeksandı, kıdem aldı hödükler
Benlik tene dar geldi, gurur özde tükendi.

Çağdaş kızımız oldu, nikâhsız sıpa baktık
Ar yoksunu soysuzda temiz bir sopa baktık
Erkek oluruz belki demirden küpe taktık
Baş örtüsü süs oldu, etek dizde tükendi.

Hırsızlığa en dobra gerekçeydi, gerekler!
Mânâsını kaybetti, mukaddesti erekler
Haktan ırak oldukça siyahlaştı yürekler
Âdâbını yok etti edep yüzde tükendi.

Vicdan geri planda nefis karşı hücumda
Naylon hocalar çıktı, garipleşti hacım da
Rûhumda keder arttı, sülük şişti acımda
Dünyâ bizi sardıkça hayat bizde tükendi.




26 Kasım 2016