Yar...
Her tere itibar etme
Şu üç terden de asla geçme
Gönül teri, akıl teri, alın teridir bunları sual eyle
Su toprağa, alın teri ekmeğe, kan davaya çaredir direnme
Samimiyetle gözlerden inen yaş gönle hayat veren hicrandır bilmesen de

Niçin...
Bu kadar korkarsın
Ten ölecek diye dehşet yaşarsın
Ruhunla verilen aklı, vicdanı, iradeyi umursamazsın
Sormazsın, muhakeme etmekten uzaksın, zan içinde sanalsın
Hangi hevesten tutunursan tutun hür olamazsın, umut olmadıkça yanılırsın
Her peygamber ve ümmet, kitabı celilde hikaye edilen ibret için niçin bu kadar uzaksın

Gel...
Beni yorma
Aklına düşeni umut sanma
Hesapsız bir akılla yola çıkma
Çile ve cefayı kahır içinde anma
Her sıkıntıda şikayet etmeyi bir şey sanma
Dünyaya ne kadar adanmak istersen iste ölümü unutma
Sen şuur sahibisin, ruhun üçüzü olan akıl, irade ve vicdanla değerlisin yanılma
Şehvetin ve varlığın kölesi olmak için bahane arama, sen zaten fani olacak hicransın, gaflete dalma

Mustafa Cilasun