10
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1012
Okunma
Yol yorgunuyum
ama yine de sabrı örterim üstüme
bekle diyeceksen,
sevmenin öte köyünün
hayatın şakası olduğunu bildiğimden beri
tüm olmazlar oluveriyor aniden
Karar sepetimde
gönlüm yandığından beri
saklamıyorum bana kalanları
anlat dersen,
ta ki ölene kadar
susmaz bendeki diri dil
çözülür Beyoğlu’ndan Hisar’a...
Ama yük yorgunuyum
omuzlarım sitemli
dizlerimin bağları kopuk
bi sana tutunuvermiş
nefes alan yanım
hani öl dersen,
bi bülbülün ağzından
dökülür gül yapraklarım...