rastladım bir gün sana neredesin aşkım dedim o an sen çıktın karşıma
aşkın tükenmez bakışlarıyla göz bebeklerimizde tutuştu gönül ormanlarımız
uzatırken yüreğime aşk fidelerini aşkımızı müjdeledi bana asil aşk bakışların
bak şimdi sensizlik içimde kol geziyor götürüyor beni hüzün kokulu diyarlara


asil dokunuşların gül gülüşenim cezbettin benliğimi aşk oldun yüreğime
ben seni kendimde buldum her anım ve okuduğum tek aşk romanı sen oldun
seni kendimden uzaklarda hiç görmedim ki hep yüreğimdesin mecburiyetim
bak şimdi sensizlik içimde kol geziyor götürüyor beni hüzün kokulu diyarlara

insanı en çok rencide eden şey incitmek istemediklerinin onu incitmesi
aşıkların biri birini yok sayması biri birine ve aşka değerlerini vermemesi
aşıkların aşkın bir oyun olmadığını Allah buyruğu olduğunu düşünmemeleri
bak şimdi sensizlik içimde kol geziyor götürüyor beni hüzün kokulu diyarlara