SENİ YAĞMURA BIRAKACAĞIM
İçten içe, alev gibi yanıyordu, sen söndürdün, içimdeki bu aşkı..
Her gün, yüreğimde yaşıyordun, sen kıydın acımadın, hatıralara..
Artık dilediğinle yaşa, yüreğimdeki aşkını yolup, savurdun rüzgâra..
Şimdi, sızlayan duygularımla, en sekinden, bir kadeh kaldırıyorum..
Kasvetli gecelerde, yıldızlara yarenlik yapan, gözlerimi alamasam da..
Dalıp gitsem de, ruhumun en derin, uçurumlarından karanlığa..
Yaşanacaklar varmış, yaşayacağım, hayat denen bu labirentte..
Bazen parçalı bulutlu, aşkın yağmurunda ıslanacağım..
Bazen de, bir yıldızın göz kırptığı gecede seni yazacağım..
Her zaman, olduğum yerde, yine bir aşkın nöbetindeyim..
Gecelerim ıslansa da gözyaşıyla, yine cama vuruyor yağmur..
Bakışlarımı hapis edeceğim, bu gece, karanlığın gözyaşlarına..
Dudaklarım, bir şarkı, mırıldanırken seni yağmura bırakacağım..
İsmail KARABELEN_19.11.2016_23.19