ve bir sabah
seyirtip geçti
kaplumbağa önünden bir ceylan
yemyeşil bi ormanın serinliğinden
ve aynı anda bir aslan
koşmaya başlar dağ derinliğinden

av ya da avcı olmak değil marifet
kim ne kadar hızlı koşacaksa elbet


sevme ya da sevilmek değildi emek
aç karına apansız doymaksa yemek
her hikayenin bir sancısı var demek
alçakça mavi dünyayı ateşe vermek


aşk yangınıdır bu
sevda arsızlığıdır
açlığın can pazarı


ne kaplumbağa kaçabilir ne ceylan
aslan olsan kâr etmez
kanayan bi yüreğe


nasılsa kanatlarım var zannedersin
sevdanın ve aşkın uçurumunda
alevler kontrolden çıktı mı
kuşların akıbeti de aynıdır



bin yılın ertesi bu hengame
gizli bu savaş çiçek dermez
ins/an sürüsü barışa ermez


göz göre
bu aydınlıkta
kapkara bir çağ bu
yüz yılı ağlayanlar döndüremez
bu yangını çağlayanlar söndüremez



ahh belki yine cebrail iner
yaradan’ın adıyla oku der
belki belki o zaman diner
z/amansız insan ölümleri

biliriz ki
her şey aslına rücu eder

aşk ayrılığa
sevda yalnızlığa
can sonsuz emanetgaha

gider yokluğa
açlığın dini olmaz
dönmez dünya tokluğa
boşuna yemin etme bi daha