Ay yıldızların ipini çekti
Göstersin diye yüzünü
Gözlerim her kapandığında
Çalar kapımı mavi düşlerim
Zaman durur yaşama inat

Şiirler atılır bir kenara buruşturulup
Şarkılar küser eski alışkanlıklara
Hayaller hayal olmaktan çıkar
Görülmezler bir daha
Karanlıkta yok olur umutlar

Yağmurlar öperdi seni her damlasında
Kurumasın diye dudakların
Vuslatı ertelerdin her seferinde
O iki kelimeyi söyleyemezdi dilin
Her kapıyı açan sihirli sözcüktü
Seni seviyorum

Sana koşmak isterdim hata mı bilerek
Her seferinde düşüp tökezlenerek
Prangalar tutar kanatırdı ayaklarımı
Sensiz geçen her güne bir çentik attım
Önemsizdi benim için

Seni çok ama çok özledim
Kavgalarımızı bile arar oldum
Aklım karışık yüreğim gelgitlerde
Gözyaşlarım bırak gözyaşlarına karışsın
İşte o zaman beni çok iyi anlayacaksın

Ey aşkımı fısıldadığım
Bana aşkı tattıran
Gizemlerin sahibi
Tanımlamak isteyip de tanımlayamadığım sensin

Uzat ellerini ne olur bırakma
Sıkıca sar beni
Çok üşüyorum senin olmadığın gecelerde
Nefesin yeter içimi ısıtmaya

Sen gittin ya
Hayat damarlarım kurudu
Ben bende bittim
Öksüz kaldı biçare yüreğim
Hani demiştin ya giderken
Bir gün mutlaka döneceğim
İşte ben o günü sabırsızlıkla bekliyorum ...




Refik
19 . 11 . 2016
İstanbul