3
Yorum
8
Beğeni
5,0
Puan
1101
Okunma
Doksan üç yılında on sekiz Kasım
Geldi bizim bağda açtı mor çiçek
Son buldu endişem kederim yasım
Mekanıma neşe saçtı mor çiçek
Bir yanda fırtına bir yanda ayaz
Dağları kar almış yollar bembeyaz
Umutlarla geçip gitti bahar yaz
Mevsimlerden güzü seçti mor çiçek
Sonbahardan İlkbahara yol verdi
Yaprak, meyve, tohum, fidan dal verdi
Arılara petek petek bal verdi
Diyardan diyara göçtü mor çiçek
Kul Hakk’ yım sözün yetmez ne desen
Anlatamaz ne kelime ne desen
Ne o sensiz olur gayrı ne de sen...
İki can bir ömür geçti mor çiçek.
5.0
100% (6)
Cevap Yaz