ÖZLEDİM SENİ NERDESİN

Tam iki yıl öncesiydi bırakıp gitmiştin beni
Kalbime özden akardın özledim seni nerdesin
Nasıl unutabilirim ne olursun söyle seni
Ceylan misali bakardın özledim seni nerdesin

Sensizliğe dayanamam elimden hiçbir şey gelmez
Yaradanın takdiridir vakitsiz hiç kimse ölmez
Gittiğin günden bu yana masum yüzüm asla gülmez
Gönüllere gül ekerdin özledim seni nerdesin

Sensiz geçen iki yılın yüreğimde acısı var
Herkeslerin kardeşi var paylaştığı bacısı var
Hayat sanki bir bilmece bilinmeyen öcüsü var
Küsmüş ocağı yakardın özledim seni nerdesin

Öyle değer veriyordun imkanları seriyordun
Kanayan yaralarımı hemencecik sarıyordun
Bir an gözden kaybolursam deli gibi arıyordun
Sevdam önünde çökerdin özledim seni nerdesin

Ne yumşacık huyun vardı bir an kalbim kırmadın ki
Sevgi ile yaklaşarak gül yüzüme vurmadın ki

Hatalarım olmadı mı gün yüzüne sermedin ki
Öfkelere ot tıkardın özledim seni nerdesin

Kimin nerde derdi varsa yardım için koşuyordun
Kendini parçalayarak gece gündüz üşüyordun
Çevremize ışık saçıp hür kuş gibi coşuyordun
Kırık kalpleri dikerdin özledim seni nerdesin

Aklın ilmin ne yüceydi çalışırdın gecelerde
Sadakatin ne güzeldi gözün yoktu ecelerde
İsmim vardı biliyorum dilindeki hecelerde
Her yüreğe taç takardın özledim seni nerdesin

Dr. Süleyman COŞKUNER
18 Kasım 2016 Antalya

NOT: 1983 yılında ilk memuriyetim olan Kredi ve Yurtlar Kurumu Genel Müdürlüğünden mesai arkadaşım, ablam; Sayın Fatoş BARUT’un iki yıl önce ebediyete uğurladığı sevgili eşi için, ablamın talebi üzerine tarafımdan kaleme alınmıştır.