1
Yorum
4
Beğeni
5,0
Puan
430
Okunma
Allı morlu yeşilli
kış tezgahlari
başında yazması
başı eğik
belli bahcesinden toplamis
meyveleri
birer ikişer
bir kaç kavanoz turşu
bir de dut reçeli
anlasilmiyor yaşı
zamanin çizgileri derin
sessiz bir kadın
telaşı aksama donus parasi
titrese de soğukta
üstünde el örgüsü hırka
bakmadan yüzüme dolduruverdi
meyveleri
neydi hikayesi
kimbilir kendi bile unutmustu
aşklarını
cocuklugunu
dünyaya bu çizgilerle gelmiş gibi
derin ve sessiz.
5.0
100% (2)
Cevap Yaz