Yudum yudum içtim kanmadı yüreğim
Kuru bir dilim ekmeğe azığım sen olsaydın
Her adımda yaralandım yaşamaya tövbe ettim
Daha aldırmam inanmam kader denen iblisin sözlerine
Sanki yine yetim kaldı ağlıyor içimdeki o çocuk

Mutluluğu nişan aldım ıska geçti yüreğimin göz yaşları
Unuttum uzun zamandır ağlamayı kurudu pınarları
Aslına pek beceremem ulu orta öyle ağlamayı
İnanmak istedim hep yeşerecek sandım o tomurcuk
Sanki yine öksüz kaldı ağlıyor içimdeki o çocuk

Adına dizeler satırlar doldurdu hasretin kara kalemi
Gölgeni özlemişim yıllarca çöl ortasında yaşar gibi
Tesbih ettiğim yalnız günler geliyor aklıma unutmak eldemi
Kalbim sızlıyor içimde volkan patlıyor akıyor oluk oluk
Sanki gözleri feryat ediyor ağlıyor içimdeki o çocuk

Uğruna ölmek isteyen deli divane aşklar ve aşıklar
Acıları yüreklerinde hasretleri vuslata ermemiş ayrılmışlar
Kuytu bir duvar dibi yaşlı çınar gölgesinde kaybolmuşlar
Yolun sonu gibi hazan yağıyor her gecenin sabahına
Sanki bir başına kalıyor yine ağlıyor içimdeki o çocuk

Masada derdine yanan mum gibiyim suskun biçare
Dünyanın ne tadı nede tuzu varmış gibi geliyor kelimelerime
İyimiyim sorma inanki bunu bende bilmiyorum sus indi dilime
Ellerim karıncalandı gözlerimde koskoca sisli bir perde
Sanki yalnızlığına isyan ediyor ağlıyor içimdeki o çocuk

Mustafa SARIVADİ
17.11.2016